Bilbao — ZeebruggeDAG 2-4
— door Filip en Joke
— Donderdag 27 juli 2023, Zeebrugge
Over een paar uur meren we aan in de buitenhaven van Zeebrugge. De iets langer dan voorziene reis zit er bijna op. Het weer is sinds vannacht omgeslagen naar felle wind (6 Beaufort) uit zuidwest, regen in het eerste deel van de dag en stevige (maar relatief korte) golven. MV Finneco II blijft er rustig bij varen. Op zee valt er niet veel te zien. Geen dolfijnen, een enkele jan van gent, en natuurlijk redelijk wat scheepvaart. De beperkte zichtbaarheid onttrekt vele schepen uit het zicht. We ontwaren met moeite Cap Griz Nez en Cap Blanc Nez. We houden ons bezig met wat studiewerk, lezen in “The boundless Sea” van David Abulafia (een dikke turf over de menselijke geschiedenis van de oceanen met een paar toepasselijke hoofdstukken over Spanje, Engeland, Vlaanderen en Nederland tijdens de 14e tot 17e eeuw).
Eergisteren avond nodigde de tweede officier ons uit op de brug.
Een wachtmeester gaf de uitnodiging door en begeleidde ons naar het C dek. Daar wachtte een lege ruimte over de volle breedte van het dek met de nodige apparatuur om een schip varende te houden. We naderden de verkeerspost van Ouessant, waar een enkel schip van de zuidelijke route (zoals de Finneco II) het drukke verkeer in het westelijk Kanaal vervoegt. We praten over de reis, het reisschema, het schip, de vracht, kijken naar gewone dolfijnen en pijlstormvogels die plankton en vis achterna zitten, en over Hanko, de thuishaven van Finneco II. De tijd vliegt en als de zon achter de einder verdwijnt, keren we terug naar onze kajuit.
We vroegen ook of we een rondleiding konden krijgen. Gisteren na het middagmaal wachtte de tweede officier ons op voor een bezoek aan de brug en uitleg over de apparatuur, veiligheid, koers, enz. We varen in de buurt van Guernsey in het Kanaal. De vooruitgang is traag (10 knopen, zo’n 18,5 km/u; de kruissnelheid is 20 knopen) omdat we later dan oorspronkelijk voorzien in Zeebrugge een kade toegewezen krijgen.
Na de brug lopen we door het leefkwartier van de 23-koppige bemanning met kombuis, ontspanningsruimte, fitnessruimte, en kajuiten.
De standaard witte muren hebben in de saunaruimte (een wettelijk verplichte faciliteit op een Fins schip) een eigen toets gekregen van de de bemanning. Daarna dalen we af naar de machinekamer waar de tweede ingenieur ons rondleidt door een wirwar van gangen, trappen en ruimtes.
Twee reusachtige Hyundai motoren met meer dan gewone lange assen houden de schroeven gaande. Het geluid is oorverdovend. We ontdekken dat Finneco II 7 u autonoom in de haven kan aanmeren dank zij een massa Tesla batterijen, dat het schip 100 kw aan zonnepannelen heeft, dat het vuil water wordt gezuiverd voor lozing, dat ballastwater wordt gefilterd (een maatregel om het verspreiden van niet-inheemse soorten tegen te gaan), dat in de haven diesel en op zee zware fuel wordt gestookt en dat de uitlaatgassen worden gewassen met zeewater om ze te ontdoen van NOx en SOx bestanddelen. We krijgen de vraag hoeveel onze reis nu kost en wat ons beweegt om zo traag te reizen.
Maar binnenkort liggen we aan de kade. Weliswaar met 11 u vertraging, omwille van drukte aan de kades en de felle Zuidwester in de buurt van Zeebrugge. Typisch! Het verhaal is voorbij. We zijn er heel blij om en kunnen met opgeladen batterijen aan een volgend werkjaar beginnen.
***
